Poparcie dla rządu Prawa i Sprawiedliwości spada. Według najnowszego sondażu Kantar, PiS popiera obecnie 30 proc. wyborców, to o dwa punkty procentowe mniej niż przed miesiącem i o 6 punktów mniej niż przed rokiem (w październiku 2020 r.). Ten trwały spadek poparcia wynika z tego, że po sześciu latach widzimy, że PiS jest nieskuteczny i nie wywiązuje się ze złożonych obietnic wyborczych. Kłamstwa PiS już nie działają – wydmuszka jest pusta.
Gospodarka była jednym z głównych filarów kampanii wyborczej Prawa i Sprawiedliwości. Wskaźnik inwestycji miał wzrosnąć do 25% PKB, a sektor nowych technologii miał produkować i eksportować więcej towarów i usług. Wszystkie te zapowiedzi okazały się funta kłaków warte.
Przyjrzyjmy się po kolei co wydarzyło się w gospodarce przez ostatnie 6 lat:
1) Plan Morawieckiego
Receptą na „Polskę w ruinie” miał być Plan Morawieckiego, który przestał być realizowany. Plan nie spełnił oczekiwań – wskaźnik inwestycji spadł do poziomu 17% – najniższego od ponad 25 lat. Udział przemysłu i sektora wysokich technologii w produkcji i eksporcie spadł. Nie zrealizowano flagowych projektów, takich jak projekt Batory, Samochód elektryczny, Polskie wyroby medyczne, Narodowy Instytut Technologiczny. Plan Morawieckiego okazał się porażką i tematem, do którego w PiS nikt już dzisiaj nie wraca.
2) Pieniądze publiczne bez kontroli
Rząd przygotowuje budżet państwa w sposób nieodpowiedzialny, nierealistyczny i niesprawiedliwy. Staje się oczywiste, że uchwalony na początku roku budżet i tak trzeba będzie zmieniać, bo rząd przestrzeli swoje prognozy. PiS cynicznie przy tym wykorzystuje drożyznę i zbiera nadwyżkę z VAT od droższych towarów. Oszczędza na wynagrodzeniach personelu medycznego i sfery budżetowej, a zawsze znajduje pieniądze na kościół i pomniki władzy. Bardzo negatywnym zjawiskiem jest wyprowadzanie pieniędzy poza budżet. Tylko w 2020 roku, jak wykazała Najwyższa Izba Kontroli, poza budżetem znalazło się 290 mld zł. PiS powołał ponad 30 nowych funduszy celowych i agencji rządowych, które zostały wyjęte spod demokratycznej kontroli Sejmu. Rząd PiS nie zdołał przeprowadzić skutecznych reform finansów publicznych. System podatkowy po 6 latach PiS jest niejasny i najbardziej skomplikowany w historii. Beata Szydło nie spełniła swojej obietnicy obniżki VAT do 22%. Reforma systemu budżetowego leży w szufladzie już 5 lat.
3) Drożyzna i niepewność
Rząd i Rada Polityki Pieniężnej przestały panować nad wzrostem cen. Inflacja we wrześniu wynosiła już 6,8%, a tylko w czasie tej kadencji PiS średnie zakupy podrożały w miesiącu o ponad 150 zł! Stracą ci, którzy zarabiają niewiele, a ich pensje były zamrożone przez lata. To pracownicy budżetówki – nauczyciele, urzędnicy, pracownicy administracyjni sądów i szkół. Inflacja nie uderza wszędzie z taką samą siłą – o wiele więcej stracą osoby, które mają wysokie rachunki za prąd i gaz. Szczególnie poszkodowani będą emeryci z niskimi emeryturami, zwłaszcza mieszkający w starej zabudowie, z coraz wyższymi rachunkami.
4) Tłuste koty w państwowych spółkach
Politycy PiS obsadzili spółki Skarbu Państwa rodziną i znajomymi. Dziennikarze odkryli i opisali powiązania polityczne i towarzyskie kilkuset osób zatrudnionych w spółkach wokół Mateusza Morawieckiego, Zbigniewa Ziobry, Joachima Brudzińskiego, Mariusza Błaszczaka, Jarosława Gowina i Jacka Sasina. Doświadczenie i kompetencje zostały zastąpione przez znajomości i powiązania, a związane z tym niewykorzystane okazje i błędne decyzje będą przedmiotem szerokiej analizy.
5) Słaby złoty
Jedno euro kosztuje już w Polsce 4,68 zł. Jest to najgorszy wynik polskiej waluty od marca 2009 r., kiedy nasz kraj dopiero co wychodził z globalnego kryzysu finansowego. Niestety, uderzenie w złotego tak szybko się nie skończy, ponieważ zostało zachwiane zaufanie do Narodowego Banku Polskiego i rządu, a to jest najtrudniej odbudować. Rząd prowadzi ryzykowną politykę fiskalną i coraz bardziej prawdopodobny jest polexit, co w dłuższej perspektywie ma negatywny i trwały wpływ na kurs złotego.
Co należy zrobić?
Należy wprowadzić rozsądną reformę finansów publicznych. System podatkowy powinien być prosty i dopasowany do indywidualnej sytuacji podatnika. Podatki PIT i CIT muszą być progresywne, a VAT niski, bo dotyczy wszystkich konsumentów.
Budżet państwa powinien być sprawiedliwy i finansować rozwiązywanie najważniejszych problemów. Rozwój państwa powinien obejmować również tych, którzy dzisiaj są wykluczeni, w tym mieszkańców mniejszych miast.
Należy inwestować w nowe technologie związane z odnawialnymi źródłami energii, odkryciami naszych naukowców i naukowczyń, a także z rozwojem usług publicznych, w tym srebrnej gospodarki i wsparcia seniorów.
Należy jak najszybciej odpolitycznić spółki Skarbu Państwa i obsadzić stanowiska zgodnie z doświadczeniem i kompetencjami. Kandydatki i kandydaci na członków zarządu powinni stanąć przed komisją wolną od wpływów rządzących, a w przypadku największych spółek – także przed komisją sejmową.
Źródło:
„Raport o stanie państwa” https://klub-lewica.org.pl/aktualnosci/1942-raport-o-stanie-panstwa